Bram Breure (foto Rob Vink)
Bram Breure is van jongsaf aan geïnteresseerd in de natuur en al vanaf zijn 17e jaar lid van de vereniging. Hij studeerde biologie in Utrecht en Leiden en promoveerde in 1979 op een studie naar een grote familie landslakken uit Zuid-Amerka. Na zijn promotie richte hij zich op zijn tweede grote interesse, het milieu- en natuurbeleid. Hij was jarenlang actief in beleids- en adviesfuncties en nauw betrokken bij de lancering van het begrip duurzame ontwikkeling in Nederland in 1989. Sindsdien is dat een rode draad in zijn werkzame leven geweest. Sinds een aantal jaren heeft hij zijn onderzoek naar slakken weer opgepakt, waarbij hij ook aandacht besteedt aan de historische aspecten van de malacologie.
Vanaf 1973 heeft hij een groot aantal artikelen geschreven, met de nadruk op Neotropische land- en zoetwatermollusken. Deze artikelen verschenen zowel in tijdschriften van de vereniging als in diverse internationale vakbladen. De laatste jaren heeft hij, naast bestudering van de schelpen en de anatomie van slakken, ook studies aan DNA verricht om de verwantschappen te kunnen bestuderen en verspreidingspatronen beter te kunnen verklaren. Zijn historische belangstelling heeft geleid tot verschillende projecten rond correspondentie-archieven, terwijl hij zich tevens interesseert voor de sociologische relaties tussen malacologen op basis van zogenaamde eponiemen. Recent schreef hij, samen met Cédric Audibert en Jonathan Ablett, een boek over de Franse malacoloog Arthur Morelet (1809-1892).
Bram is verbonden als gastonderzoeker bij Naturalis Biodiversity Center in Leiden en het Koninklijk Belgisch Instituut voor Natuurwetenschappen in Brussel. Ook zet hij zich frequent in als reviewer voor diverse vakbladen en is hij redacteur zoölogie van Colligo, een internationaal blad over de geschiedenis van verzamelingen. In een blog schrijft hij regelmatig over Neotropische slakken en andere malacologische onderwerpen.
Zijn eerste bestuursfunctie vervulde hij van 1976-1982, het eerste jaar als ondervoorzitter, daarna als penningmeester (toen nog met papier en pen!). Hij was in de afgelopen decennia gewoon bestuurslid, secretaris en tweemaal voorzitter, en nu wederom penningmeester (dit keer met digitale hulpmiddelen).